سرور چیست و آشنایی با همه انواع آن

سرور (Server) در لغت به معنی سرو کننده خدمات یا همان خدمتگزار است. در شبکه یا network زمانی به یک دستگاه عنوان سرور داده می‌شود که دستگاه‌های دیگر مانند کامپیوتر‌های شخصی (PC)، لپ‌تاپ‌ها، پرینتر، چاپگر و هر چیز دیگری که عنوان کلاینت یا مشتری را دارد، وابسته به منابع، داده‌ها خدمات و... آن باشد.

انواع مختلفی از سرور‌ها مانند وب سرور (Web Server)، سرور مجازی (Virtual Server)، سرور پست الکترونیکی (Mail Server) و موارد دیگر وجود دارد که از نظر کارایی و سخت‌افزاری با یکدیگر تفاوت دارند. در این مقاله قصد داریم تا به بررسی کامل و جامع Server و انواع مختلف آن بپردازیم، پس تا انتهای آن همراه ما باشید

سرور Server چیست؟

همان‌طور که اشاره کردیم معنی لغوی سرور، خدمتگزار است و در دنیای IT و شبکه، به دستگاه‌های سخت‌افزاری که منابع موردنیاز کلاینت‌ها را دارند گفته می‌شود. یک سرور ممکن است خودش نیز خدماتی از خود یا دیگری درخواست کند، به این معنی که یک سیستم واحد درعین‌حال هم می‌تواند سرور و هم می‌تواند کلاینت باشد.

در تعریف کلاینت بهتر است اشاره کنیم، به دستگاه‌هایی که نیازمند خدمات و منابع از سیستم‌های پردازشی دیگر هستند Client یا مشتری گفته می‌شود. یک شبکه ساده، مدل‌های محاسباتی مختلفی را می‌تواند ارائه کند که یکی از رایج‌ترین آن‌ها client-server model است. از اتصال سرور‌ها باقدرت و توان پردازشی بالا در یک سمت و استفاده از سیستم‌های کم‌توان و تعبیری دیگر مشتری در سمت دیگر این مدل محاسباتی پیاده می‌شود.

بر اساس انتظاراتی که از سرور‌ها داریم و خدماتی که سرو می‌کنند، انواع مختلفی از آن‌ها وجود دارد. برخی از اولین serverها مینی‌کامپیوتر (minicomputer) و مین فریم کامپیوتر (mainframe computer) نام دارند. همان‌طور که از نامشان نیز پیداست، مینی‌کامپیوترها ابعاد و اندازه‌های کوچکی داشتند ولی بعد‌ها در ابعاد بزرگ‌تر از کامپیوتر‌های معمولی وارد بازار شدند.

با پیشرفت تکنولوژی سرورهای مجازی وارد بازار شدند که تعریف “Server” را تا حدودی تغییر دادند. زیرا تا قبل از آن‌ها سرور‌ها دستگاه‌های سخت‌افزاری واحدی بودند که در یک بستر فیزیکی ارائه می‌شدند، ولی حال با استفاده از مجازی‌سازی سرور می‌توان تعداد زیادی سرور را روی یک واحد سخت‌افزاری ارائه داد.

چگونه یک سرور (Server) با شبکه ارتباط برقرار می‌کند؟

برای برقراری ارتباط میان سرور و شبکه (همان مشتریان یا کلاینت‌ها) ابتدا باید یک درخواست از سمت گیرنده خدمات ارسال شود. مانند اینکه برای خوردن غذا به رستوران رفته‌اید و برای دریافت خدمات ابتدا باید گارسون را صدا بزنید.

سپس شروع کننده خدمات با استفاده از بستری که برایش فراهم شده است، پاسخ مناسبی را برای درخواست کلاینت ارسال می‌کند. منظور از بستر مناسب پردازشی، همان سیستم‌عامل و نرم‌افزارهایی است که روی Serverها نصب می‌شوند تا عملیات‌های مختلفی را ازطریق برقراری ارتباط با منابع سخت‌افزاری، انجام دهند. در همان مثال رستوران، منظور از بستر پردازشی، آشپزخانه خواهد بود چون تمامی پروسه مربوط به پخت به همراه منابع موردنیاز در آنجا قرار دارد.

علاوه بر ارسال پاسخ مناسب بر اساس درخواست مشتری، از دیگر وظایف سرور در هنگام اتصال با شبکه یا network، می‌توان به مواردی مانند بررسی احراز هویت، بررسی مجوز دسترسی‌ها به بخش‌ها و منابع مختلف، قالب‌بندی درست پاسخ برای ارسال آن در یک مسیر مناسب و... اشاره کرد. انواع مختلف Servsers وظایف متفاوتی را ارائه می‌دهند که در ادامه به این موضوع پرداخته‌ایم.

سرورها دقیقا چه کار می‌کنند؟

سرورها تمام عملکردهای یک کامپیوتر رومیزی استاندارد را به علاوه یک‌سری فعالیت‌های اضافه پوشش می‌دهند. کامپیوترها در واقع فرآیندهای سرور را اجرا می‌کنند و کارایی کمتری دارند؛ اما حتی یک کامپیوتر رومیزی یا لپ تاپ خانگی با وجود نرم افزار مناسب می‌تواند به عنوان یک سرور عمل کند. مثلا می‌توانید یک برنامه سرور FTP را روی رایانه خود نصب کنید و فایل‌ها را بین کاربران دیگر شبکه به اشتراک بگذارید.

از ویژگی‌هایی که یک سرور به شبکه می‌بخشد،‌ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مقیاس پذیری برای ارائه خدمات به تعداد زیادی از دستگاه‌ها، کاربران و حجم کاری قابل توجه
• قابلیت اطمینان برای اطمینان از آنلاین بودن و دسترسی به سیستم‌های حیاتی
• همکاری بین پرسنل با دسترسی به منابع مشترک شبکه
• صرفه‌جویی در هزینه‌های درازمدت با کاهش استرس و فشار روی دستگاه‌های شبکه

نحوه اتصال کامپیوترها به سرور

در یک شبکه محلی، سرور به روتر یا سوئیچی متصل می‌شود که سایر کامپیوترهای شبکه به آن وصل شده‌اند. پس از برقراری ارتباط، رایانه‌های دیگر به سرور و ویژگی‌های آن دسترسی خواهند داشت. مثلا اگر وب سرور باشد، کاربر می‌تواند برای مشاهده سایت، جستجو در سایت یا ارتباط با سایر کاربران شبکه به سرور متصل شود.

سرور اینترنتی درست مثل یک شبکه محلی عمل می‌کند؛ منتها در مقیاس بزرگتر. در این حالت به سرورها یک آدرس ip اختصاص داده می‌شود و کاربران با استفاده از نام دامنه به سرور وصل می‌شوند. این نام دامنه به‌طور خودکار به آدرس ip سرور ترجمه شده و کاربر را به مقصد درست هدایت می‌کند.

نام دامنه اتصال کاربران به سرور را آسان تر می‌کند؛ چون به‌خاطر سپردن یک اسم قطعا آسان‌تر از آدرس IP است. تازه اگر اپراتور سرور بخواهد آدرس ip سرور را به هر دلیلی تغییر دهد، اختلالی در نحوه دسترسی کاربران به وجود نخواهد آمد. چون دامنه همچنان ثابت است، حتی اگر آدرس IP تغییر کند.

سیستم عامل سرور

سیستم عامل در یک کلام کلید فعال‌سازی تمام عملکردهای سرور است. این بخش باید قادر به ارائه رابط سطح فرمان (CLI) یا یک نمایشگر رابط کاربری گرافیکی باشد و بتواند مدیریت جامع کاربران، فرآیندها و تضمین امنیت سرور را برعهده بگیرد. همچنین پیکربندی سخت افزار و نرم افزار شبکه در بهترین حالت ممکن و مدیریت و نظارت بر کامپیوترهای کلاینت و نصب و استقرار برنامه‌ها برای آنها از دیگر ویژگی‌های مهم سیستم عامل سرور است.

از انواع سیستم عامل سرور در بازار امروز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سیستم عامل لینوکس
• سیستم عامل یونیکس
• سیستم عامل ویندوز
• سیستم عامل اوبونتو
• سیستم عامل Open Enterprise Server
• سیستم عامل لینوکس Red Hat Enterprise
• سیستم عامل مک

سرورها کجا قرار می‌گیرند؟

تا به حال اسم دیتاسنتر یا مرکز داده را شنیده‌اید؟ اینجا دقیقا همان جایی است که سرورها تعبیه می‌شوند. البته در محیط‌های تجاری یا شرکتی، سرور و سایر تجهیزات شبکه اغلب در یک کمد یا اتاقک شیشه‌ای قرار می‌گیرند تا به راحتی در دسترس همه کاربران نباشند. اما سرورهای راه دور که در محل میزبانی نمی‌شوند، روی مرکز داده یا همان دیتاسنتر قرار می‌گیرند. در این حالت مدیریت سخت افزار بر عهده یک شرکت شخص ثالث است و توسط تیم فناوری اطلاعات سازمان از راه دور پیکربندی می‌شود.

انواع مختلف سرور‌ها

انواع مختلفی از سرور‌ها وجود دارد که هرکدام وظایف مختلفی را انجام می‌دهند. درگذشته ممکن بود تا حداکثر 2 مدل Server در یک شبکه استفاده شود، اما امروزه به دلیل پیشرفت چشمگیر تکنولوژی و افزایش کارایی و عملکرد شبکه‌های مختلف، نیاز به استفاده از چندین سرو کننده در یک شبکه است. برای مثال در یک سازمان و شرکت نه‌چندان توسعه‌یافته ممکن است سرور‌های چاپ، ذخیره‌سازی و پست الکترونیکی در یک قالب نتورک با هم در تعامل باشند. انواع مختلف سرور‌ها عبارت‌اند از:

1. File servers
2. DNS servers
3. Mail servers
4. Web servers
5. Database servers
6. Virtual servers
7. Proxy servers

فایل سرور (File server)

سرور‌هایی وجود دارند که برای ذخیره‌سازی فایل و اسناد استفاده می‌شوند. زیرا که داشتن یک واحد مرکزی برای نگهداری از داده‌ها مزایای زیادی برای شرکت‌ها و سازمان‌های مختلف دارد. از جمله این مزایا می‌توان به:

• پشتیبان‌گیری ساده و آسان: زمانی که تمامی اسناد در یک محل باشند به‌راحتی می‌توان از تمامی آن‌ها یک سند بک‌آپ تهیه کرد.
• دسترسی راحت و سریع: با به‌اشتراک‌گذاری داده‌ها در طول یک سرور فایل و صدور مجوز‌های دسترسی برای کارکنان، به‌راحتی هر کارمندی می‌تواند به اسناد مجاز دسترسی داشته باشد.
• امنیت بیشتر در اسناد: به طبع برقراری امنیت در یک منبع واحد بسیار راحت‌تر و بهتر از برقراری و پیکربندی آن در سیستم‌های مختلف و به‌صورت تک‌به‌تک است.
• استفاده از آرایه‌های ذخیره‌سازی مناسب: آرایه‌های ذخیره‌سازی متفاوتی وجود دارد و بر اساس نیاز‌های سازمان‌ها می‌توان از انواع مختلف آن‌ها استفاده کرد که سرعت خواندن و نوشتن داده‌ها را بهتر خواهد کرد.

سرور چاپ (Print servers)

در برخی از سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ ممکن است تا چند صد چاپگر و دستگاه پرینت وجود داشته باشد که اتصال و پیکربندی هرکدام از آن‌ها به یک ایستگاه کاری بسیار دشوار و زمان‌بر است. همچنین در صورت بروز مشکل یا خرابی در شبکه، مشکل یابی بسیار سخت و طاقت‌فرسا خواهد بود که برای حل این مشکلات از سرور چاپ بهتر است استفاده کرد.

Print servers با متمرکز کردن نقاط پایانی دستگاه‌های چاپ و تکثیر، این امکان را برای سازمان‌ها فراهم می‌کنند تا به‌راحتی بی‌نهایت پرینتر یا دستگاه کپی را به شبکه اضافه کنند. همچنین امروزه برخی از چاپگر‌های رده‌بالا و بزرگی وارد بازار شده است که همراه سرور چاپ داخلی عرضه می‌شوند. یعنی با تهیه این نوع printer دیگر نیازی به پرینت server مبتنی بر رایانه نیست

سرورهای برنامه (Application servers)

این نوع سرور‌ها به‌تنهایی می‌توانند برنامه‌های فشرده و موردنیاز را بدون رایانه‌های مشتری اجرا کنند. معمولا زمانی که یک سیستم و شبکه میزبان تعداد زیادی کاربر است (منظور از تعداد زیاد میلیون‌ها یا میلیارد‌ها کاربر در یک شبکه بوده)، از سرور‌های برنامه، بدون نیاز به کلاینت‌ها، برای ارائه خدمات استفاده می‌شود.

زیرا اگر این وظایف برعهده مشتریان قرار داده شود، منابع سخت‌افزاری آن‌ها قادر به پاسخ‌دادن به‌تمامی درخواست‌ها نخواهد بود. همچنین این کار باعث می‌شود تا نیاز به نصب و نگهداری از برنامه‌ها بر روی تعداد زیادی رایانه محلی برطرف شود. دو مورد از رایج‌ترین Application serverها عبارت‌اند از:

DNS servers

هر دستگاه متصل به شبکه دارای آدرسی است تا در هنگام ارسال درخواست و دریافت پاسخ، منبع و مقصد مشخص باشد تا پیام‌ها به مقاصد درست ارسال شوند. این آدرس‌ها به فرمت‌های 123.123.123.123 یا 2702:C0B3:8012:E0E5:0000:0000:0000:J25F هستند. زمانی که شما آدرس یک سایت را مانند XXX.com جستجو می‌کنید، باید درخواست بارگذاری منابع آن سایت به سرور مربوطه ارسال شود.

DNS سرور‌ها وظیفه ترجمه XXX.xom به فرمت آی‌پی آدرس مناسب برای پیداکردن محل دقیق سرو پاسخ را دارند. همانند زمانی که می‌خواهید شماره‌تلفن مثلا سهند را پیدا کنید، به دفترچه تلفن مراجعه کرده و با جستجوی نام او به شماره‌تلفن مربوط به ایشان خواهید رسید. (DNS server همان دفترچه تلفن است)

Mail servers

این نوع سرور‌ها وظیفه دریافت و نگهداری ایمیل‌ها و ارسال پیام‌ها را دارند. زمانی که از یک Mail servers برای سیستم و شبکه خود استفاده می‌کنید، تمامی پیام‌ها دریافت شده در آن‌ها ذخیره شده و تا زمانی که کاربر ازطریق کلاینت از سرور درخواست ایمیلی را نکند، پیام همچنان در حافظه آن باقی خواهد ماند. با راه‌اندازی شبکه‌ای مبتنی بر ایمیل server، دیگر نیازی به پیکر‌بندی سیستم ایمیل برای تک‌تک رایانه‌ها نیست.

وب سرور‌ها (Web servers)

رایج‌ترین نوع سرور بوده که برای ارائه خدمات وب و اینترنت مورداستفاده قرار می‌گیرد. تمامی داد‌ه ها و منابعی که با استفاده از مرورگرها بارگذاری می‌شوند روی وب serverها آپلود شده‌اند. زمانی که شما درخواست باز کردن یک صفحه از سایتی را با استفاده از browser خود ارسال می‌کنید، درخواست شما با استفاده از IP Address مناسب به مقصد (وب سرور مربوط به همان سایت) رسیده و پاسخ مناسب (حاوی داده‌های صفحه برای بارگذاری) ارسال می‌شود.

Web سرور‌های رایج و معروف عبارت‌اند از: وب سرورهای آپاچی (Apache web servers)، سرورهای خدمات اطلاعات اینترنتی مایکروسافت (Microsoft Internet Information Services  یا IIS) و سرورهای Nginx.

سرور‌های پایگاه‌داده (Database servers)

یکی از اصلی‌ترین نیاز‌های هر سازمان و شرکت توسعه‌یافته، پایگاه داده‌ای برای ذخیره‌سازی داده‌های شبکه و سیستم خود است. سرور‌ها پایگاه‌داده مخصوص ذخیره‌سازی و نگهداری اسناد و مدارک دیجیتالی و باینری هستند که شامل حجم زیادی از Storage (تا چند صد یا چندین هزار ترابایت) خواهند بود.

همچنین در هر زمانی چندین کاربر و کلاینت به منابع آن دسترسی داشته و می‌توانند از داده‌ها و اسناد استفاده کنند. Database servers برخی برنامه‌های کاربردی مناسب برای پایگاه‌داده را اجرا می‌کنند و به درخواست‌های مشتریان پاسخ می‌دهند. برخی از این برنامه‌ها کاربردی عبارت‌اند از:

Oracle، Microsoft SQL Server،  DB2 و  Informix

سرور‌های مجازی (Virtual servers)

سرور‌های مجازی با ورود به دنیای شبکه تغییرات بسیار بزرگی را به وجود آوردند. تا قبل از معرفی هایپروایز‌ها (Hypervisor) که مسئولیت ساخت و مدیریت Virtual servers را برعهده دارند، می‌بایست با نصب یک سیستم‌عامل روی زیرساخت سخت‌افزاری، از منابع پردازشی آن بهره برد.

درحالی‌که با استفاده از Hypervisorها حال می‌توان صدها یا هزاران سرور مجازی را روی تنها یک سرور داشت و از منابع آن در حد نیاز استفاده کرد. serverهای مجازی پایه و اساس سیستم رایانش ابری (Cloud Computing) هستند. در سرویس های رایانش ابری یک سرور با تقسیم شدن به تعداد زیادی سرور مجازی، امکان اجاره و به‌اشتراک‌گذاری آن را میان هزاران کاربر بر اساس نیاز فراهم می‌کند.

سرور‌های پروکسی (Proxy servers)

سرور‌های پروکسی یا نماینده مانند یک وکیل میان سرور اصلی و کلاینت‌‌ها (Clients) قرار می‌گیرند. هدف استفاده از Proxy servers ایجاد امنیت بیشتر میان درخواست یک مشتری و پاسخ سرور اصلی با ایزوله کردن هرکدام خواهد بود. به این صورت که با راه‌اندازی یک Server نماینده ابتدا درخواست‌ها به او فرستاده می‌شود، سپس با بررسی درخواست و ارسال آن به main server نصف مسئولیت خود را انجام می‌دهد.

حال پاسخ داده شده به درخواست از سمت main server به Proxy servers ارسال می‌شود و در نهایت پاسخ به کلاینت داده می‌شود. مانند یک دروازه امنیتی سرور‌های پروکسی درخواست‌ها و پاسخ‌ها را در محیط ایزوله بررسی می‌کنند و از اتصال مستقیم Client یا Server به دلیل مسائل امنیتی جلوگیری می‌کنند.

سرور های تیغه ای (Blade servers)

سرور تیغه ای نوعی از سرورها است که به صورت ماژولار طراحی شده اند تا در حداقل فضای ممکن، حداکثر توان محاسباتی را ارائه بدهند.

این نوع سرورها معمولا در دیتا سنتر ها استفاده می شوند، جایی که فضا و مصرف انرژی اهمیت زیادی دارد.

اجزای سرور تیغه ای:

تیغه: هر تیغه یک سرور مستقل است که می تواند شامل پردازنده، حافظه، حافظه ذخیره سازی و رابط های شبکه باشد. تیغه ها به صورت افقی داخل شاسی قرار می گیرند.

شاسی: شاسی واحدی است که تیغه ها داخل آن قرار می گیرند و شامل سیستم های برق رسانی و خنک کننده مشترک برای همه تیغه ها است

ماژول های شبکه و ذخیره سازی: این ارتباط تیغه ها را با یکدیگر و با بقیه شبکه و سیستم های ذخیره سازی فراهم می کنند.

واحد های قدرت و خنک کننده: این واحدها برق مورد نیاز و خنک کننده های هوای تیغه ها را تامین می کنند.

نحوه کار

سرورهای تیغه ای از طریق یک باس مشترک در شاسی به هم متصل می شوند. شاسی نه تنها تیغه ها را نگه داری می کند بلکه سیستم های برق و خنک کننده مشترک را نیز برای آن ها فراهم می کند. این شاسی منابع را مدیریت کرده و به تیغه ها اجازه می دهد به راحتی با هم کار کنند.

کاربرد ها

• دیتا سنترها و مراکز پردازش داده
• محیط های ابری و مجازی سازی
• سازمان هایی که نیاز به پردازش بالا و استفاده بهینه از فضا دارند.

مزایا

• صرفه جویی در فضا: طراحی فشرده ای دارند و می توانند در فضای کمتر، تعداد بیشتری سرور مستقر کنند.
• مدیریت و نگهداری آسان: به دلیل طراحی ماژولار، افزودن یا جایگزینی تیغه ها را آسان تر می کند.
• کارایی بالاتر: صرفه جویی در هزینه ها و انرژی به دلیل اشتراک گذاری منابعی مانند توان و خنک کننده

معایب

• هزینه اولیه بالا: خرید و راه اندازی شاسی و تیغه ها ممکن است هزینه بر باشد.
• محدودیت در توسعه: پس از پر شدن شاسی، توسعه بیشتر نیاز به خرید شاسی جدید دارد.
• چالش های خنک سازی: تراکم بالای تیغه ها نیاز به سیستم های خنک کننده قوی تر دارد.

سرورهای مانیتورینگ و مدیریت (Monitoring و management servers)

سرور‌هایی برای نظارت و مدیریت ترافیک ورودی شبکه بوده و با گوش‌دادن به درخواست‌ها و پاسخ‌های ارسالی بدون ایجاد اختلال در عملکرد آن‌ها، فعالیت می‌کنند. سرور‌های مدیریت و نظارت انواع مختلفی را شامل می‌شوند که یک مورد از آن‌ها به درخواست‌های مدیرانی که در حال تماشای ترافیک شبکه هستند پاسخ مناسب می‌دهد.

Monitoring و management servers می‌توانند کمک بسیار خوبی در جهت بهبود شبکه داشته باشند و از ایجاد اختلال و ایراد در کارکرد شبکه جلوگیری کنند. به این صورت که با بررسی داده‌های حاصل از مانیتورینگ می‌توان تصمیمات دقیق‌تری اتخاذ کرد و با پیش‌بینی‌هایی، قبل از وقوع حادثه بهترین راهکارها را اجرا کرد.

دیگر چه نوع سرورهایی داریم؟

جدا از مواردی که در بخش قبل معرفی کردیم، یک سری سرور‌های دیگر وجود دارد که اگرچه کمتر به آنها پرداخته می‌شود، از اهمیت بالایی برخوردارند. از جمله:

• دامین کنترلر: وجود دامین کنترلر در شبکه‌ برای ذخیره‌سازی اکتیو دایرکتوری و ابزارهای آن جهت مدیریت کاربران، مجوزها، دستگاه‌ها و خط‌مشی‌های گروه ضروری است.
• سرور DHCP: سرور پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) به طور کاملا خودکار یک روتر، آدرس دروازه، آدرس DNS و آدرس IP را به دستگاه‌های شبکه اختصاص می‌دهد.
• پچ سرور: هرچقدر شبکه‌ای گسترده‌تر باشد، به احتمال بیشتر به یک سرور به‌روز‌رسانی (یا پچ سرور) اختصاصی نیاز خواهد داشت. این پچ‌ها با ارائه ویژگی‌های جدید برای برنامه‌ها، در واقع باگ‌ها و آسیب‌پذیری‌های شبکه را برطرف می‌کنند.
• سرور تلفن: سرور تلفن (یا سرور VoIP) با وجود سیستم تجاری ارتباطات سازمانی (PDX) امکان سوئیچینگ تلفن‌ها را برای مدیریت شبکه‌های اینترنتی فراهم می‌سازد.
• سرور دوربین مداربسته: سرورهای مداربسته (CCTV) یا سرورهای امنیت ساختمان داده‌های صوتی، تصویری و حسگر مربوط به امنیت فیزیکی محل سازمان را ذخیره می‌کنند.
• سرور ترمینال: سرور ترمینال یا سرور دسکتاپ راه دور، کاربران راه دور را قادر می‌سازد برای تداوم کسب و کار به منابع شبکه دسترسی داشته باشند.
• سرور لود بالانسر: برای وب‌سایت‌ها، برنامه‌ها و نرم‌افزارهایی با بار کاری متفاوت و فشرده، سرورهای لود بالانسر تقاضای کاربران را به سرورهای دیگر تخصیص می‌دهند.

تفاوت سرور ابری و سرور مجازی

سرور مجازی به استفاده از یک منبع فیزیکی محدود شده است و کارایی کمتری دارد. این امر بدان معناست که سرور مجازی در صورت خراب شدن یا افزایش نیاز نمی‌تواند به درخواست‌های اضافی رسیدگی کند و با اختلال در عملکرد یا افت کارایی مواجه می‌شود. اما سرورهای ابری با ساختار چند سروری کار می‌کنند؛ یعنی در صورت اشباع یا خراب شدن یک سرور ابری، سایر سرورها ترافیک ورودی را میزبانی می‌کنند.

به طور کلی سرورهای ابری در مقایسه با سرورهای مجازی، مزایا و ویژگی‌های برجسته‌تری دارند. در جدول زیر به طور خلاصه به مقایسه مهم‌ترین خصوصیات این دو سرور می‌پردازد.

سرور‌ها از چه چیز‌هایی درست شده‌اند؟ اجزاء و قسمت‌های مهم Server

سرور‌ها کامپیوتر‌های بزرگ با منابع سخت‌افزاری زیادی بوده که به‌صورت ۲۴ ساعته در حال ارائه خدمات و ارسال پاسخ به درخواست‌ها هستند. این سیستم‌های پردازشی از اجزا و قسمت‌های فیزیکی متعددی مانند:

• Motherboard: مادربورد قطعه‌ای است که تمامی قطعات دیگر را به یکدیگر متصل کرده و در واقع بستری برای ایجاد ارتباط میان اجزای مختلف فراهم می‌کند. نوع و اندازه مادربورد تعیین‌کننده تعداد هارددیسک‌هایی که می‌توانند به سرور متصل شوند است.
• Central Processing Unit (CPU): تقریبا کمتر کسی با این قطعه سخت‌افزاری آشنا نیست. CPU مغز هر سیستم پردازشی بوده که وظیفه آن پردازش تمامی اتفاقات در حال انجام است. قدرت CPUها با سرعت انجام پردازشات تعیین می‌شود.
• Memory (RAM): قسمتی از فضای ذخیره بوده که با ارائه سرعت خواندن و نوشتن بالا باعث انجام سریع‌تر پردازشات می‌شود. RAM با CPU ارتباط مستقیم دارد و پلی میان آن و هارددیسک است.
• Hard drives: هارددیسک یا فضای ذخیره‌سازی اصلی بوده که تمامی داده‌ها و اطلاعات کاربران و کلاینت‌ها بر روی آن ذخیره می‌شود. یک سرور می‌تواند تا چند صد ترابایت (TB) هارددیسک داشته باشد.
• Network connection: بدون اتصال سرور به اینترنت یا شبکه نمی‌توان از منابع سخت‌افزاری بسیار زیاد آن بهره برد. زمانی می‌توان قدرت پردازشی یک سرور را میان کلاینت‌ها به اشتراک گذاشت که اتصال به نتورک وجود داشته باشد. اغلب مادربوردها قطعه موردنیاز برای اتصال را دارند.
• Power supply: برای راه‌اندازی یک سرور و استفاده از خدمات آن باید یک منبع تغذیه وجود داشته باشد. سرور‌ها نسبت به کامپیوتر‌های معمولی و شخصی (PC) نیاز به منبع بزرگ‌تری برای شروع به کار دارند. معمولا یک Server حداقل به 300 وات نیرو نیاز دارد.

مزایا و معایب سرورها

برجسته‌ترین مزایا و معایب استفاده از سرور شامل موارد زیر است.

مزایا:

• محافظت از اطلاعات کسب و کار با ارائه زیرساخت‌های مطمئن
• جلوگیری از ورود کاربران غیر مجاز به شبکه
• پشتیبان‌گیری خودکار از داده‌ها و بازیابی فایل‌های حذف شده به طور تصادفی
• تقویت سلامت شبکه با به روز رسانی سیستم‌ها
• امکان دورکاری و دسترسی به ایمیل، وب سایت‌های داخلی، فایل‌های شبکه و حتی برنامه‌های تجاری از هر رایانه شخصی دارای اینترنت
• تسهیل دسترسی و اشتراک گذاری اطلاعات و برنامه‌ها از طریق پایگاه داده سرور
• ارائه یک تصویر حرفه‌ای از کسب و کار شما به مشتریان
• امکان دسترسی به اینترنت پرسرعت در سراسر شبکه

معایب:

• بارزترین نکته منفی در مورد اجرای یک شبکه مبتنی بر سرور افزایش هزینه است.
• سرورها نیاز به بررسی، به روز رسانی و نظارت منظم دارند.
• اگر سرورها خراب شوند، تعمیر آنها بسیار پرهزینه خواهد بود.

تفاوت سرور و کلاینت چیست؟

ما کاربران دنیای کامپیوتر، از کلاینت‌ها و سرورها برای مقاصد مختلف استفاده می‌کنیم.

• کلاینت ها: کلاینت ها کامپیوترها یا نرم افزارهایی هستند که به سرویسی که سرورها ارائه می دهند دسترسی دارند. در بیشتر موارد، سرورها بر روی کامپیوترهای جداگانه قرار دارند. مشتریان از طریق شبکه به سرورها دسترسی دارند.

• سرورها: سرورها کامپیوترهایی هستند که برای پاسخگویی به نیاز رایانه‌های دیگر، خدماتی ارائه می‌کنند. مثلا امکان دارد یکی از کارمندان شرکت برای دسترسی به فایل‌ها و برنامه‌هایی اجرایی سرور، وارد رایانه کلاینت شود. ما این معماری دو لایه را معماری مشتری-سرور می نامیم.

تفاوت سرور و هاست چیست؟

هاست کامپیوتری است که به یک شبکه وصل می‌شود. در حالی که سرور یک دستگاه سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری است که به رایانه‌ها یا برنامه‌های دیگر شبکه خدمات ارائه می‌دهد. این دو با یکدیگر متفاوت‌اند.

نرم افزار شامل تمام برنامه‌ها، یعنی دستورالعمل‌ها و کدهای داخل یک کامپیوتر است. هر کامپیوتر متصل به شبکه، برای سایر همتایان به‌عنوان یک هاست یا میزبان عمل می‌کند که داده‌ها یا خدماتی را از طریق شبکه ارائه می‌دهد. به عبارت ساده‌تر هاست رابطه منطقی دو یا چند کامپیوتر در یک شبکه را منعکس می‌کند.

برندهای معروف تولیدکننده سرور

شرکت های بزرگی که امروزه جدیدترین نسل سرورها را ارائه می دهند و بر طبق آمار سال ۲۰۲۳ ، جزو بزرگترین تولیدکنندگان سرور در جهان هستند، عبارتند از:

• Hpe
• Dell
• Inspur
• Lenovo group limited
• huawei

جمع‌بندی

یکی از مهم‌ترین اجزای ارتباطی نتورک، سرور‌ها هستند. سرور‌ها درواقع نژاد قدرتمند‌تری از سیستم‌های پردازشی معمولی یا همان کامپیوتر‌های شخصی است که به‌صورت مداوم آنلاین بوده و سرویس ارائه می‌دهند. سرور‌ها مانند کامپیوتر‌ها از سیستم‌عامل برای پردازش دستورات استفاده می‌کنند ولی نسخه‌های متفاوتی باید روی آن‌ها نصب شود. مانند ویندوز سرور (Windows server)

در این مقاله سعی شد تا به بررسی کامل و جامع Serverها پرداخته شود و با معرفی انواع مختلف آن، دید وسیعی از سرور‌ها را به نمایش بگذاریم. امید است تا با انتشار مقاله مذکور در حل سوالات شما کمکی کرده باشیم.